Κυριακή, Ιουλίου 08, 2007
Ενός λεπτού κραυγή
Μπορεί οι βουλευτές υποκριτικά να κράτησαν ενός λεπτού σιγή, κατά τη διάρκεια προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης στη Βουλή, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το ίδιο έκαναν και τα ζώα που ζούσαν στο βουνό της Πάρνηθας, το οποίο επλήγη πρόσφατα από πυρκαγιές.
Τα καημένα ζωάκια μη έχοντας άλλο τρόπο να διαμαρτυρηθούν φώναξαν με όλη τους τη δύναμη -κάποια ίσως για τελευταία φορά-, μήπως ακουστεί η κραυγή τους στα αυτιά των ...ανθρώπων! Άκουσε κανείς;
Τρίτη, Ιουλίου 03, 2007
10 τραγούδια που λυπάμαι όταν τελειώνουν
Μια ετερόκλητη και συμβιβαστική λίστα, και από μένα...
1. Blue Monday - New Order: όχι άδικα ο δίσκος (12'') με τις περισσότερες πωλήσεις.
2. Don't look back in anger - Oasis: από τα δυο αδέρφια του Μάντσεστερ και την... Sally.
3. Paranoid android - Radiohead: Τόσο μελαγχολικό και τόσο υπέροχο.
4. Bittersweet symphony - The Verve: αλήθεια, τι άλλο είναι η ζωή παρά μια γλυκόπικρη συμφωνία;!
5. Shake the disease - Depeche Mode: σίγουρα, έχουν πάθει πολλοί αυτή την "ασθένεια" μιλώντας με τις κοπέλες τους.
6. Unfinished sympathy - Massive Attack: κομματάρα, γυναικεία φωνάρα.
7. Can't stop - Red Hot Chilly Peppers: τέλεια εισαγωγή και φοβεροί στίχοι.
8. Clandestino - Manu Chao: αν και δεν καταλαβαίνω πολλά, μ'αρέσει αυτός ο τυπάκος.
9. Take me out - Franz Ferdinand: νεανική τρέλα, τρελές κιθάρες, και επιτέλους βγάλτε με έξω από εδώ.
10. This is the end - The Doors: δεν θα μπορούσε να λείπει το μουσικό και στιχουργικό παραλήρημα του Jim και των φίλων του.
ΥΓ: To κείμενο δημοσιεύτηκε στο blog του Νίκου Δήμου, με αφορμή post του ιδίου ("Λίστα μουσική!") και μια σχετική έρευνα. http://doncat.blogspot.com/2007/06/blog-post_28.html