Έχασε το παιχνίδι η Μαριέττα

Πάνω που είχε κερδίσει τη μάχη των εντυπώσεων στο θέμα των πανεπιστημιακών μεταρρυθμίσεων, η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Μαριέττα Γιαννάκου κατόρθωσε να απολέσει πάλι την όποια δημοφιλία της. Ενώ, λοιπόν, με την αξιόλογη και συνεπή στάση που κράτησε για το νέο νόμο-πλαίσιο των ΑΕΙ -άποψη την οποία συμμερίστηκε το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις-, τώρα χάνει το παιχνίδι με την επιμονή της να στηρίξει την παρουσία του βιβλίου ιστορίας της ΣΤ' δημοτικού μέχρις εσχάτων.

Την ώρα που άνθρωποι από όλες τις ιδεολογικές, κομματικές, πολιτικές σκοπιές (Θεοδωράκης, Χριστόδουλος, ΚΚΕ, υπουργοί, κ.ά.) έχουν επικρίνει σφοδρά τα γραφόμενα αυτού του βιβλίου, η υπουργός δείχνει μια ανεξήγητη εμμονή στο να διατηρήσει το εν λόγω βιβλίο στις τάξεις, έστω με κάποιες περιορισμένες αλλαγές. Το θέμα, όμως, δεν είναι τα λίγα λάθη που συμπεριλαμβάνει, αλλά το βιβλίο σαν σύνολο, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κακογραμμένο σύγγραμμα ακατάλληλο για εκμάθηση από τους μικρούς μαθητές. Δεν είναι μόνο η προσβλητική χρήση ορισμένων λέξεων (πχ. οι Έλληνες της Μικράς Ασίας συνωστίζονται, οι Έλληνες απομακρύνουν τους Ιταλούς, κτλ.), αλλά η εντελώς αποκρουστική αφήγησή του. Είναι ό,τι ακριβώς σιχαίνονται να διαβάζουν οι μαθητές από την Α' δημοτικού ως και την Γ' λυκείου – ένα κατεβατό.

Αλήθεια δεν γνωρίζουν οι συγγραφείς του βιβλίου αυτού ότι τα παιδιά σε τέτοια τρυφερή ηλικία θέλουν πιο παραστατικά γραμμένη την ιστορία του τόπου τους, έτσι ώστε να εντυπωθεί πιο εύκολα στη μνήμη της; Το λυπηρό με το βιβλίο της ΣΤ΄ δημοτικού δεν είναι ότι αποσιωπεί σημαντικά γεγονότα της ελληνικής ιστορίας δίνοντας βαρύτητα σε άλλα ήσσονος σημασίας, αλλά το γεγονός πως δημιουργεί απέχθεια για την ιστορική γνώση στα παιδιά, πράγμα οδυνηρό για τις επόμενες γενιές που ούτε θα διδαχθούν από τα λάθη του παρελθόντος ούτε υγιή πρότυπα θα έχουν στο μυαλό τους.

Τελικά, το συνετότερο είναι να αποσυρθεί άμεσα το βιβλίο και να επανεγγραφεί από ιστορικούς προερχόμενους από ευρύτερη ιδεολογική και πολιτική καταγωγή, μια και όλοι γνωρίζουν τα πιστεύω και τις αρχές των συγγραφέων του συγκεκριμένου έργου.