Τρίτη, Ιουλίου 03, 2007

10 τραγούδια που λυπάμαι όταν τελειώνουν

Μια ετερόκλητη και συμβιβαστική λίστα, και από μένα...

1. Blue Monday - New Order: όχι άδικα ο δίσκος (12'') με τις περισσότερες πωλήσεις.

2. Don't look back in anger - Oasis: από τα δυο αδέρφια του Μάντσεστερ και την... Sally.

3. Paranoid android - Radiohead: Τόσο μελαγχολικό και τόσο υπέροχο.

4. Bittersweet symphony - The Verve: αλήθεια, τι άλλο είναι η ζωή παρά μια γλυκόπικρη συμφωνία;!

5. Shake the disease - Depeche Mode: σίγουρα, έχουν πάθει πολλοί αυτή την "ασθένεια" μιλώντας με τις κοπέλες τους.

6. Unfinished sympathy - Massive Attack: κομματάρα, γυναικεία φωνάρα.

7. Can't stop - Red Hot Chilly Peppers: τέλεια εισαγωγή και φοβεροί στίχοι.

8. Clandestino - Manu Chao: αν και δεν καταλαβαίνω πολλά, μ'αρέσει αυτός ο τυπάκος.

9. Take me out - Franz Ferdinand: νεανική τρέλα, τρελές κιθάρες, και επιτέλους βγάλτε με έξω από εδώ.

10. This is the end - The Doors: δεν θα μπορούσε να λείπει το μουσικό και στιχουργικό παραλήρημα του Jim και των φίλων του.

ΥΓ: To κείμενο δημοσιεύτηκε στο blog του Νίκου Δήμου, με αφορμή post του ιδίου ("Λίστα μουσική!") και μια σχετική έρευνα. http://doncat.blogspot.com/2007/06/blog-post_28.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: