Τρίτη, Ιουλίου 26, 2011

Νορβηγός "μουτζαχεντίν"



Ο κόσμος μένει άφωνος. Η κοινή γνώμη σαστίζει. Το θέαμα φρικαλέο. 76 νεκροί δεν είναι και λίγοι. Ένας πωρωμένος Νορβηγός κάνει τη δυτική κοινωνία να κοιτάξει λίγο μέσα της. Τόσα χρόνια βλέπαμε σε κάθε άλλη γωνιά του κόσμου να γίνονται τέτοια σκηνικά και μέναμε απλοί παρατηρητές. Τώρα καταδικαστήκαμε να τα ζήσουμε μέσα στο ίδιο μας το (ευρωπαϊκό) σπίτι.

Αλλά γιατί να είναι έτσι; Γιατί να σοκαριζόμαστε μένοντας ενεοί μπροστά σ' αυτό το γεγονός; Παρόμοια συμβάντα τυφλής βίας αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση σε μέρη όπως π.χ. το Ισραήλ. Τουλάχιστον μια φορά το μήνα ακούμε για καμικάζι Παλαιστίνιους που τινάζουν τα μυαλά και τα σώματά τους στον αέρα, παίρνοντας μαζί τους ένα σωρό αθώους πολίτες. Γιατί δεν αηδιάζουμε το ίδιο με αυτά; Μήπως επειδή τα έχουμε συνηθίσει; Ή είναι μετρήσιμες οι ανθρώπινες ζωές;

Μουτζαχεντίν δηλώνουν οι μεν, Ναϊτης Ιππότης ο δε. Είναι δυνατόν στο όνομα της θρησκείας να σφάζονται άνθρωποι ακόμα και στο 2011; Κάτι μου λέει ότι αυτό δεν θα σταματήσει ποτέ. Ειδικά σήμερα με τις νέες τεχνολογίες και το Διαδίκτυο, κυκλοφορούν χιλιάδες πράγματα στα οποία μπορεί να βασιστεί ο καθένας, να "τρελαθεί" και να πάρει ένα όπλο για να επιβάλλει τις όποιες απόψεις του.

Η προπαγάνδα που γίνεται κυρίως μέσω του internet είναι τεράστια. Και δυστυχώς υπάρχουν πάρα πολλά... παιδάκια εκεί έξω που δεν έχουν τη νοητική ικανότητα να κρίνουν τα κείμενα που διαβάζουν και τα βίντεο που βλέπουν. Εθνικιστικά καθάρματα και ακροαριστερά καθίκια έχουν βρει πάτημα να προσηλυτίσουν τον κοσμάκη εύκολα και δη ανέξοδα προωθώντας τις ιδέες τους που σε άλλες συνθήκες (σε μια αναπτυγμένη κριτικά κοινωνία) θα βυθίζονταν στον Καιάδα μια για πάντα.

Δεν είμαι σίγουρος ότι ο Νορβηγός δολοφόνος είναι τρελός. Αυτή θα ήταν η εύκολη λύση, να ισχυριστούμε δηλαδή ότι πρόκειται για έναν μανιακό, σχιζοφρενή και σε κατάσταση αμόκ φονιά. Αυτό που με φοβίζει είναι ότι το έκανε συνειδητά εδραζόμενος στα μισαλλόδοξα πιστεύω του - με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και όσοι διακηρύσσουν την τζιχάντ.

Και τώρα τι γίνεται με δαύτον; Η μέγιστη ποινή στη Νορβηγία είναι 21 χρόνια κάθειρξης (ή 30 χρόνια αν καταδικαστεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας). Ήδη άρχισαν κουβέντες για επαναφορά της θανατικής ποινής. Αυτή θα είναι η απάντηση της δημοκρατικής δυτικής κοινωνίας σε έναν αντιφρονούντα; Οφθαλμός αντί οφθαλμού; Ελπίζω πως όχι. Αλλά και πάλι θα πει κανείς, 21 χρόνια κάθειρξης σε κάποιες από τις πιο πολυτελείς φυλακές της Ευρώπης, είναι δίκαια ποινή; Δικαιώνονται έτσι οι νεκροί που άφησε πίσω του;

2 σχόλια:

Hermione είπε...

Thought-provoking :) Πράγματι ποια ποινή θα μπορούσε να φέρει δικαιοσύνη σε αυτή την περίπτωση;Ο Ευρωπαίος πάντως κατα πάσα πιθανότητα θα καταλήξει σε αυτή την πολυτελή φυλακή που περιγράφεις ενώ οι υπόλοιποι πολίτες/εγκληματίες/τρομοκράτες του κόσμου (και ναι πολλές φορές αθώοι ύποπτοι όπως έχει συμβεί) στη καλύτερη των περιπτώσεων θα βρεθούν μαζικά χωρίς 'δικαιη δίκη' σε μιά όχι και τόσο εξωτική περιοχή της Κούβας (Γκουαντάναμο) που Αμερική και ΚΟύβα χρόνια τώρα προσπαθούν να ρίξουν η μία στην άλλη κάθε κάθε αρμοδιότητα εκδίκασης των προσφυγών που έχουν ασκηθεί.

Patsman είπε...

@ Hermione

Μ' άρεσε ο χαρακτηρισμός "thought-provoking"! Κάτι τέτοιο σκόπευα, καθότι δεν έχω τις απαντήσεις για τέτοια (ηθικά) ζητήματα. Οι ερωτήσεις όμως δίνουν καλή ευκαιρία για συζήτηση.

Σ' αυτό που αναφέρεις για το Γκουαντάναμο, να προσθέσω ότι δεν είναι μόνο αμερικανικό φαινόμενο. Τι έχουμε να πούμε για το Διεθνές (Ποινικό) Δικαστήριο της Χάγης; Πριν 3 χρόνια είχα διατυπώσει την εξής απορία. 3 χρόνια μετά η απορία μου παραμένει: στο συγκεκριμένο δικαστήριο παραπέμπονται και καταδικάζονται (αν φτάσουν σώοι μέχρι την απαγγελία της ποινής) ως επί το πλείστον Σέρβοι ηγέτες της εποχής του εμφυλίου. Παλαιότερα ο Μιλόσεβιτς, μετά ο Κάρατζιτς, πιο πρόσφατα ο Τάντιτς και τώρα ο Χάτζιτς.

Όπως είχε πει ο Τσόρτσιλ: "Οι εγκληματίες πολέμου ένα λάθος έκαναν στη ζωή τους. Έχασαν τον πόλεμο". Έτσι και οι Σέρβοι ορθόδοξοι πληρώνουν τώρα (δίκαια ίσως) την ήττα τους στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας. Οι νικητές όμως δεν διέπραξαν εγκλήματα πολέμου;

Σ.Σ. Ξέφυγα λίγο από το θέμα, αλλά έτσι δεν είναι οι ανθρώπινες συζητήσεις από την εποχή του Σωκράτη κι έπειτα;! Πεταγόμαστε από το ένα ερώτημα στο άλλο! Μα κάπου καταλήγουμε στο τέλος.