Η ιστορία με το οικτρό βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού έλαβε τέλος. Ο νέος Υπουργός Παιδείας Ευρυπίδης Στυλιανίδης έπραξε το αυτονόητο αποσύροντας το εν λόγω σύγγραμμα από τις τάξεις πριν καν αυτό διδαχθεί.
Το να αναφέρει κανείς τις λανθασμένες αναφορές -σκόπιμες ή μη- του βιβλίου είναι περιττό, μια και έχουν διατυπωθεί πολλάκις μέχρι τώρα. Εκείνο που αξίζει να αναφερθεί είναι η τίμια και θαρραλέα πράξη του κ. Στυλιανίδη. Αναλαμβάνοντας το συγκεκριμένο Υπουργείο, γνώριζε πως θα είχε να καλύψει το... δυσαναπλήρωτο κεντό που άφησε πίσω της η ασταύρωτη "εσταυρωμένη" Μαριέττα Γιαννάκου. Δέχτηκε και την ευλογία της να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις. Να, που εισακούστηκε η βούλησή της και η πρώτη μεταρρύθμιση έγινε με την απόσυρση του βιβλίου.
Ένα βιβλίο που αποκρούστηκε από την ίδια την κοινωνία, όπως και οι "προχώ", κουλτουριάρικες απόψεις που δήθεν περιείχε. Η κ. Ρεπούση και η... καλλιτεχνική της ομάδα μπορεί να συγγράφει οτιδήποτε επιθυμεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αντικατοπτρίζει την ιστορική αλήθεια και ότι θα πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία. Μπορεί επίσης να απολαμβάνει τον καφέ της με την πρώην Υπουργό, συζητώντας τα αίτια της αποτυχίας τους.
ΥΓ: Συγχωρέστε με για το ειρωνικό -ενμέρει- ύφος. Σκόπιμο ήταν!
- η αλήθεια, στα ψέματα.
-
Όχι, δεν με ρώτησε κανείς, αλλά θέλω να μοιραστώ μια ιστορία, μαζί σου,
λίγο σύντομα, λιγάκι προσωπική. Όπως ακριβώς τη νιώθω, ακριβώς όπως τη
σκέφτομαι. Τ...
Πριν από 7 μήνες
10 σχόλια:
Ένας πανεπιστημιακός πάντως, υποστηριχτής του βιβλίου, απείλησε έμμεσα τον υπουργό με αφορμή την απόσυρση λέγοντας πως "ο κ. Στυλιανίδης δεν ξεκινησε καλά με τους πανεπιστημιακούς...".
Μερικοί έχουν αποθρασυνθεί εντελώς. Συγχαρητήρια στον υπουργό.
Καλά, ότι στο πανεπιστημιακό χώρο της Ελλάδας υπερέχουν οι μέτριοι, ορισμένοι από τους οποίους τυγχαίνουν και άκρατων αριστερών πεποιθήσεων, είναι γνωστό.
Το θετικό είναι ότι οι προσπάθειες ρήξης με τη φασίζουσα δήθεν προοδευτική νοοτροπία που θέλουν αυτοί να επικρατήσει μόλις έχει αρχίσει.
Ρε τσακαλάκια δεξιούληδες του κ...(άσε δεν το λέω καλύτερα), γράμματα που μάθατε; Στο κρυφό σχολείο; Ντρέπομαι ρε με κάτι τέτοια ποστ. Ντρέπομαι για τον ελληνικό μεσαίωνα γ... (άσε ούτε αυτό το λέω).
@Kafou τι ψάχνεις ρε φίλε; Η απομάκρυνση της μαλακίας από το ελληνικό DNA είναι η δυσκολότερη εγχείρηση στον κόσμο...
@kafouroutsos: Δεν διαφωνώ με τα γραφόμενά σου. Κανείς δεν αρνείται όσα πραγματικά συνέβησαν στην ιστορία. Αλλά δεν γίνεται να διδάσκεις στα παιδιά του δημοτικού τις σφαγές του Αλεξάνδρου και του Κωνσταντίνου, την ώρα που δεν ξέρουν καν τι προσέφεραν στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Σκοπός των βιβλίων, νομίζω, είναι μια περιγραφική και όσο το δυνατόν παραστατικότερη εξήγηση ορισμένων σημαντικών γεγονότων, ώστε να "μείνουν" στα παιδιά. Και αυτόν το σκοπό σίγουρα δεν εξυπηρετούσε το εν λόγω σύγγραμμα - όπως και πολλά άλλα υπάρχοντα.
Στην καθαυτή ιστοριογραφία, πάντως, αξίζει να εξετάζουμε τα συμβάντα σε σχέση με όλες τις συνθήκες της εποχής. Ας πούμε, σε οποιονδήποτε πόλεμο, είναι λογικό να διαπράττονται αίσχη από κάθε πλευρά (βλέπε Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή). Ακόμη και σήμερα δεν γίνονται αυτά - Αμπού Γκράιμπ, Γκουαντάναμο κτλ;
Επομένως, πρέπει ορθά να ψέγουμε τα λάθη της ελληνικής πολιτικής ανά τους αιώνες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εξιλεώνονται αυτόματα τα εγκλήματα που έγιναν σε βάρος μας, π.χ. γενοκτονία των Ποντίων.
ΥΓ1: Δεν πειράζει για τα greeklish, αλλά νομίζω πως αποδυναμώνουν την ισχύ των γραπτών.
ΥΓ2: Όσον αφορά στο άλλο σχόλιο (erwtas pernaei ap' to stomaxi), δεν βρίσκω σοβαρό λόγο να απαντήσω, διότι προφανέστατα δεν έχει κάτι να προσθέσει στο θέμα, παρά μόνο χαρακτηρισμούς. Επίσης, δεν μπαίνω καν στον κόπο να το διαγράψω (ως προσβλητικό), για να αυτοεκτεθεί ο ίδιος ο γράφων του.
Όσον αφορά στο τι θα πρέπει να διδάσκεται στα βιβλία ιστορίας, αυτό που είπα είναι ότι καλώς τα παιδιά διδάσκονται τις αγαθοεργίες ορισμένων ιστορικών προσώπων. Σκέψου να μάθαιναν για όλα αυτά που λες. Τότε θα μισούσαν τόσο το δικιά τους ιστορία όσο και θα σιχαίνονταν τους υπόλοιπους λαούς. Αν μαθαίνεις, όμως, να αγαπάς την ιστορία σου και το έθνος-λαό σου, τότε μπορείς πιο εύκολα να σεβαστείς και τις ιστορίες των άλλων λάων.
Για τη στάση της Εκκλησίας στην επταετία της χούντας, νομίζω ότι είναι νωπή ακόμη η ιστορία, για να διδαχθεί με ακρίβεια. Εδώ, έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια από την αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο και ακόμη υπάρχουν διαφωνίες.
"Θαρραλέο θα ήταν να συνέχιζε κάτι που ο λαός το αντιτάσσεται, όχι το αντίθετο". Δεν το πολυκατάλαβα αυτό. Είναι σα να λες ότι ο λαός δεν έχει διαίσθηση και κριτήριο, είναι συντηρητικός και δεν επιθυμεί θαρραλέες πολιτικές αποφάσεις. Ή μήπως δεν κατάλαβα;
Το θέμα του βιβλίου ιστορίας είναι μια μάλλον πολιτική ιστορία και όχι ιστορική. Γι αυτό και πανηγυρίζει ο κ.Στυλιανίδης. (Μην πάθει ότι και η κ.Γιαννάκου). Το μόνο σίγουρα είναι πως τα παιδιά μας θα μάθουν στο σχολείο μέρος της αλήθειας όπως και οι γονείς τους. Την πραγματική ιστορία θα την μάθουν μεγαλώνοντας. (Και όχι από το σχολείο). Ο υιός μου ήδη αναζητά πολλά θέματα ή ιστορικές αλήθειες από το ίντερνετ. Οπότε πολύς θόρυβος για το τίποτε...
Έχεις δίκιο, Δημήτρη, λέγοντας πως το θέμα του βιβλίου ιστορίας είναι καθαρά πολιτικό. Όπως πολιτική είναι από τη φύση της και η ίδια η ιστορία.
Και φυσικά κανείς δεν θυμάται την ιστορία που διδάχτηκε. Απλά μας μένουν κάποια χαρακτηριστικά πράγματα από όλη την ιστορία, για να έχουμε μια γενική εικόνα. Η ιστορία στο σχολείο απλά δίνει ερεθίσματα για να ψάξεις καλύτερα αυτά που θεωρείς ενδιαφέροντα γεγονότα. Αυτό το κάνει ο καθένας μας ξεχωριστά αναζητώντας πληροφορίες όσο το δυνατόν από περισσότερες ιστορικές πλευρές.
Δημοσίευση σχολίου