Για σένα Τζακ!

Πέμπτη βράδυ. Αποφασίζω να μη βγω, για να δω επιτέλους μια ταινία που με... περίμενε εδώ και κάμποσο καιρό. Είχα προτιμήσει να δω πριν από αυτήν κάποιες άλλες εξίσου καλές ταινίες, όπως αποδείχτηκε. Το Shutter Island του Σκορσέζε και το Hereafter του Ίστγουντ. Είχε έρθει η ώρα όμως για να δω την ιστορία της ζωής ενός γιατρού, ο οποίος βοηθούσε αρρώστους στις ΗΠΑ να κάνουν ευθανασία - για την ακρίβεια να αυτοκτονήσουν. You don't know Jack, ο τίτλος της, με πρωταγωνιστή τον μεγάλο Αλ Πατσίνο.

Πραγματικά, το έργο ήταν πολύ ωραίο, καθώς σκιαγραφούσε την πολυτάραχη ζωή του Τζακ Κεβορκιάν, του αρμένικης καταγωγής γιατρού που είχε βάλει σαν σκοπό της επιστημονικής καριέρας του να απαλύνει (οριστικά) τον πόνο των ανθρώπων, οι οποίοι τον επισκέπτονταν. Όπως ήταν αναμενόμενο στην άκρως πουριτανική κοινωνία του Ντιτρόιτ, τέτοιες προχωρημένες σκέψεις περί ευθανασίας βρήκαν αντίλογο τόσο από πλευράς κατοίκων όσο και από πλευράς πολιτείας. Συλλαλητήρια, πλακάτ τύπου "kill me Jack", talk show, δικαστήρια, ήταν η καθημερινότητα του "Dr. Death", όπως τον αποκάλεσαν. Τα υπόλοιπα επί της οθόνης...

Παρασκευή απόγευμα. Είμαι στο αυτοκίνητο μαζί με έναν πολύ καλό φίλο. Του λέω ότι είδα μια πολύ ωραία ταινία την προηγούμενη μέρα και αρχίζω και του εξηγώ για τον ιδιόρρυθμο Τζακ, ο οποίος ήταν(;) εν ζωή. Ή έτσι τουλάχιστον πίστευα, καθώς το είχα διακριβώσει μπαίνοντας στο Internet και αναζητώντας στοιχεία γι' αυτόν μετά το τέλος της ταινίας. Η μοίρα όμως τα έφερε έτσι και ο Κεβορκιάν πέθανε εκείνη την Παρασκευή! Το πληροφορήθηκα με μήνυμα που μου έστειλε φίλη, στην οποία είχα μιλήσει για την ταινία το ίδιο πρωί. Απίστευτη σύμπτωση!

Λένε ότι ο νεκρός δικαιώνεται. Δεν ξέρω αν ισχύει το ίδιο και στην περίπτωση του ασπρομάλλη γιατρού. Το σίγουρο είναι ότι δικαιώθηκαν με το θάνατό τους οι 130 ασθενείς, τους οποίους βοήθησε ο Τζακ να λυτρωθούν από τους πόνους και τις περιπέτειές τους. Για εκείνους ήταν ο... καλός Θεός που ήρθε και τους πήρε. Για τους υπόλοιπους συντοπίτες του ήταν ο "Dr. Death". Ο χρόνος θα δείξει!