Η μουσική βιομηχανία ήταν από τα πρώτα μεγάλα θύματα της ραγδαίας εξάπλωσης του Internet. Οι πωλήσεις των δίσκων έπεσαν κατακόρυφα, καθώς οι περισσότεροι προτιμάμε να κατεβάζουμε όποιο άλμπουμ θέλουμε, ό,τι ώρα θέλουμε και με μηδαμινά έξοδα. Οι εταιρίες, που φωνάζουν για την καταπολέμηση της "πειρατείας", φυσικά δεν έκαναν τίποτα για να την πατάξουν: τα cd συνεχίζουν να είναι ακριβά. Έτσι, ο κόσμος ωθείται στο downloading μέσω του Διαδικτύου. Προσωπικά, έχω γεμίσει τον σκληρό δίσκο με εκατοντάδες δίσκους και χιλιάδες κομμάτια. Βέβαια, εξακολουθώ να αγοράζω αυθεντικά κάποια cd κυρίως ελληνικών συγκροτημάτων (βλ. Mikro και A/E), για να στηρίξω την προσπάθεια των παιδιών.
Όσον αφορά τον κινηματογράφο, είναι εσχάτως το δεύτερο μεγάλο θύμα της υπόθεσης. Παλιά, με τις αργές ταχύτητες που είχαμε στους υπολογιστές, λίγοι κατεβάζαμε ταινίες μέσω του Διαδικτύου. Και πάλι, όταν το κάναμε, χρειαζόταν να αφήνουμε ανοιχτούς τους υπολογιστές ολόκληρα σαββατοκύριακα. Δεν συνέφερε. Σήμερα, όμως, οι ταινίες κατεβαίνουν ταχύτατα μέσω των διάφορων torrents που υπάρχουν. Οι πιο καινούριες κινηματογραφικές δημιουργίες -πολλές φορές πριν κάνουν βγουν στις αίθουσες και σε dvd- παίζονται στις οθόνες των pc.
Ωστόσο, αυτή η ευκολία, με την οποία σού τα προσφέρει όλα απλόχερα το Internet, εμένα πολλές φορές με ξενερώνει. Έχω κατεβάσει λίγες ταινίες, και ακόμα λιγότερες έχω δει στον υπολογιστή μου. Συνεχίζω να προτιμώ τις αίθουσες κινηματογράφου -έστω και των multiplex. Παρέα με παπαδούλες (ποπ κορν για άλλους), τα σχόλια των τριγύρω θεατών, τα γέλια, ακόμα και τα όποια χειροκροτήματα! Άλλη αίσθηση το σινεμά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου