-Και στην πόλη δεν είναι άσχημα στις γιορτές...
Τα λαμπάκια στις βιτρίνες και οι γιρλάντες στα μαγαζιά, ο κακόγουστος στολισμός της κεντρικής πλατείας. Καράβια γεμάτα άχαρα λαμπιόνια την ημέρα, αλλάζουν μορφή και αστράφτουν το βράδυ. Ψεύτικα έλατα, που όσο πιο μεγάλα είναι, τόσο το καλύτερο νομίζει ο δήμαρχος. Κούνια που τον κούναγε!
Λεπτοί Αγιοβασίληδες με ξυλοπόδαρα, κάνουν ζογκλερικά -γιατί άραγε;- και μοιράζουν καραμέλες στους μικρούληδες. Χαρά σ' αυτούς, βάσανο για τις μαμάδες. Κάθε μέρα βόλτα με τα καροτσάκια. Όχι ότι δεν τις αρέσει, βέβαια. Μόνο μην πείτε στον μπαμπά να έρθει μαζί σας στην αγορά. Κακός μπελάς.
Τα ζευγαράκια βγαίνουν καθημερινά μια βολτίτσα, και καλά για να τριγυρίσουν στην αγορά. Τα καημένα τα αγόρια τι περνάνε για να κάνουν το χατίρι τού κοριτσιού τους. Τα δωράκια κάθε λογής δίνουν και παίρνουν. Και τα φιλάκια στη μέση του δρόμου εξίσου. Εσύ, όμως, θες να βγεις και με τους φίλους σου. Δεν συνδυάζονται και τα δύο. Αρχίζεις τα ψεματάκια. Αρχίζουν τα καβγαδάκια.
Οι εργένηδες βρίσκουν χρόνο -όπως κάθε μέρα- για να πιουν ένα καφεδάκι σε κάποιο γεμάτο από πιπίνια μαγαζί. Ο χειμώνας και το κρύο φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Το ξέρουν καλά αυτό. Όπως και το πόσο ευάλωτες νιώθουν οι ελεύθερες κυρίες.
Αλλά και το χαρτί ενόψει πρωτοχρονιάς επανέρχεται στο προσκήνιο. Εικοσιμία, πόκερ και μπιρίμπα -αν στην παρέα υπάρχουν και κορίτσια- μπαίνουν στην καθημερινότητα. Πολύς χαβαλές.
-Και στο σπίτι όλα είναι διαφορετικά...
Η μαμά κατέβασε τα χριστουγεννιάτικα μόνη της, μετά από μπόλικο πρήξιμο στα παιδιά -κυρίως στα αγόρια- για βοήθεια. Οι κάλτσες, οι γιρλάντες, τα γκι, το αστέρι, οι παλιές μπάλες σε συνδυασμό με τις καινούριες, παρόλο που δεν ταιριάζουν, αλλά πρέπει το δέντρο να δείχνει πλούσιο.
Ο μπαμπάς ανάβει το τζάκι. Δεν τρελαίνεται και πολύ με τον στολισμό, αλλά τι να κάνει. Το ράβει. Η γιαγιά ετοιμάζει σε καθημερινή βάση φαγητά, που έχει ξεχάσει την ύπαρξή τους την υπόλοιπη χρονιά. Οι θείες φέρνουν κουραμπιέδες και μελομακάρονα. Τα πέτυχαν φέτος. Πώς γίνεται κάθε χρόνο να είναι καλύτερα από πέρσι; Πολύ απλά, τα περσινά ήταν χάλια.
Στο οικογενειακό τραπέζι των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς γίνεται χαμός. Τα σαρδάμ του θείου κλέβουν την παράσταση. Τα φαγητά είναι πολλά και τρώνε όλοι του σκασμού. Γαλοπούλα, αρνάκι, με πατάτες, τυροκαφτερή, και χωριάτικη. Α ναι, και ρόκα με ξύδι μπαλσάμικο, είναι πολύ της μόδας τελευταία. Τα "γεια μας" δεν σταματούν λεπτό και το κρασί ρέει άφθονο. Λίγο πρόβλημα για τα παιδιά που την προηγούμενη ήπιαν τον άμπακο στην έξοδό τους. Το hungover δεν ξεπερνιέται και πολύ εύκολα. Μπορεί να μην ξυπνήσεις καν λόγω του πονοκέφαλου και των άλλων παρενεργειών του ξενυχτιού. Άσε που γύρισες τα ξημερώματα, όταν η γιαγιά πήγαινε στην εκκλησία.
Στο τέλος ο μπαμπάς κόβει και τη βασιλόπιτα. Έχει να σου πέσει το φλουρί, από τότε που οι δικοί σου το έστηναν για να χαρείς. Τώρα, όμως, δεν έχει τέτοια. Πλήρης διαφάνεια στη διαδικασία. Ένα κομμάτι για το Χριστό, ένα για τον Άι-Βασίλη, ένα για την Παναγία, ένα για το σπίτι, ένα για τη δουλειά, και τα υπόλοιπα για την οικογένεια. Απ' ό,τι φαίνεται οι πιθανότητες να πετύχεις το φλουρί είναι μαθηματικά ελάχιστες. Και όμως φέτος το τυχαίνεις! Είναι η σειρά σου, είναι η χρονιά σου. Έτσι νομίζεις. Του χρόνου κανείς δεν θα θυμάται ποιος είχε τύχει πέρσι το φλουρί, και αν όντως ήταν η χρονιά του.
Τα δώρα περιμένουν κάτω από το δέντρο. Θα τ' ανοίξει όλη η οικογένεια μαζί. Έλα, όμως, που ξέχασες να πάρεις κάτι για τη γιαγιά σου. Δεν συνεννοήθηκες καλά με τη μαμά και τελικά κανείς δεν της πήρε τίποτα. Θα ξινίσει για λίγο, αλλά θα σας συγχωρέσει. Σάμπως κι αυτή τίποτε δεν σου πήρε. Μόνο ο μπαμπάς κάνει δώρα σε όλους. Α, ναι, και η νουνά που σου έστειλε μια μάπα μπλούζα και ψάχνεις τρόπο να την αλλάξεις. Φτου, δεν έχει κάρτα αλλαγής. Κάντην κι εσύ δώρο σε κάποιον ξάδερφο. Μην πιστεύεις αυτό που λένε, ότι δεν κάνει να δωρίζουμε δικά μας δώρα. Εμπορική σκοπιμότητα.
-Και η νυχτερινή έξοδος έχει την τιμητική της...
Αν δεν θέλεις να ξεμείνεις στο σπίτι, βλέποντας τα προπέρσινα προγράμματα του Σφακιανάκη και της Θεοδωρίδου, καλό θα είναι να έχεις κλείσει τραπέζι σε κάποιο μαγαζί. Πρώτα για ένα ποτάκι και μετά σε κάποιο club ή στα μπουζούκια. Δεν σ' αρέσουν τα μπουζούκια. Αλλά πρέπει να πας, γιατί η παρέα γουστάρει. Τα κορίτσια της πάρεας για την ακρίβεια, που τυχαία είναι πιο σέξι από ποτέ. Πώς να το αρνηθείς;
Πρόσφατα, τα club είναι και πάλι στη μόδα. Η r'n'b έχει γίνει το τσιφτετέλι της σύγχρονης εποχής. Τα κοριτσάκια λατρεύουν να το κουνάνε και τα αγοράκια τρελαίνονται να τις παρακολουθούν με προσοχή. Σύντομες συνομιλίες -λέγε με καμάκι- ακολουθούν. Θα φας και τη χυλόπιτα από τη θεά της παρέας. Δεν πειράζει. Σε γουστάρει η κολλητή της, που δεν είναι τόσο όμορφη, αλλά τρώγεται. Άσε που θα ζοριστεί και η ντίβα-θεά, η οποία το παίζει και καλά υπεράνω. Μ' ένα σμπάρο, δυο τριγώνια.
Οι μορφές που κυκλοφορούν γύρω σου, στα νυχτερινά μαγαζιά, πολύ απλά δεν "υπάρχουν". Τη λέξη στυλ μάλλον δεν την έχει πάρει ποτέ το αυτί τους. Δεν εξηγείται αλλιώς. Αγόρια με μαύρα πουκάμισα, λες και πάνε σε κηδεία. Ζώνη extra large, για να φαίνεται η μάρκα. Τζιν ξεβαμμένο ή λινό (άσπρο) στη χειρότερη περίπτωση. Ή χαμηλοκάβαλο για να φαίνεται το ακριβό μποξεράκι όταν σκύβουν. Και παπούτσι, κάτι ανάμεσα σε μποτάκι κροκοδειλέ ή μυτερό που σκοτώνει κατσαρίδα στη γωνία.
Τα κορίτσια έχουν αγοράσει φόρεμα ειδικά για τις γιορτές. Το κακό είναι ότι το αγόρασαν μόνα τους. Εμπιστεύτηκαν το γούστο τους. Αποτέλεσμα; Τραγικό για τα μάτια των άλλων. Τα ξώπλατα και τα ξώβυζα δίνουν και παίρνουν. Θέλουν με κάθε τρόπο να τραβήξουν την προσοχή. Οι δωδεκάποντες γόβες τις δυσκολεύουν στο περπάτημα, πόσο μάλλον στο να χορέψουν. Και πάρτην κάτω την κυρία. Ο εγωισμός της έφτασε στο ναδίρ. Δεν πειράζει. Και του χρόνου τα ίδια θα κάνει. Ελπίζοντας απλά να μην πέσει.
Το αλκοόλ πλημμυρίζει τις φλέβες σου. Τα μπουκάλια πάνε κι έρχονται. Όπως και τα σφηνάκια. Θα τη γλιτώσεις φέτος την μπόμπα; Κομματάκι δύσκολο. Τουλάχιστον, κοίτα να μη σου πέσει στάχτη στο ποτό. Οι καπνιστές δεν προσέχουν, βλέπεις. Ας σε πάει κάποιος σπίτι πριν πέσεις κάτω και γίνεις ρεζίλι. Άλλωστε, η λεκάνη της τουαλέτας σου είναι πιο φιλική από την τούρκικη στο μαγαζί, και έχει πιο ζέστη απ' ό,τι στην παιδική χαρά της γειτονιάς σου. Λιγός χυμός λεμόνι, άντε κι ένας σκετός ελληνικός, μπας και στρώσει το στομάχι και κοιμηθείς ήρεμος. Τα ντεπόν άφησέ τα για την επόμενη μέρα.
-Και το τέλος των γιορτών είναι πάντα πικρό...
Περνάει η Πρωτοχρονιά, πλησιάζουν τα Φώτα. Ο αποχωρισμός των φίλων που σπουδάζουν αλλού έχει σειρά. Το πρόβλημα είναι με την πρώην σου, την οποία σνόμπαρες την περίοδο των γιορτών, αλλά τώρα που φεύγει νιώθεις τύψεις που δεν έκανες κάτι μαζί της. Ξανά. Γιατί κι εκείνη η μικρή που πάει ακόμα σχολείο και σε γλυκοκοιτάζει; Εσύ φεύγεις, ενώ αυτή θα μείνει εδώ για να σε τραβάει πίσω τα σαββατοκύριακα.
Τα φιλαράκια που φεύγουν στο εξωτερικό. Γύρισαν λίγο για τις γιορτές. Για να περάσουν με την παρέα τους αξέχαστες στιγμές. Τις πέρασαν. Τώρα, την κάνουν ξανά. Υπόσχεσαι ότι θα τους επισκεφτείς, μα πότε θα βρεις ελεύθερο χρόνο και μπόλικα χρήματα για να φας;
Επίσης, σκέφτεσαι πως δεν έχεις κάνει καμιά δουλειά από αυτές που προγραμμάτιζες. Η κραιπάλη σε κέρδισε κατά κράτος. Σκόπευες να βγάλεις την ύλη από κάποια μαθήματα. Τίποτα. Η εξεταστική του Ιανουαρίου, για τους φοιτητές, έρχεται στο καπάκι. Και οι πανελλήνιες, για τους μαθητές, πλησιάζουν απειλητικά. Ήθελες να κάνεις επανάληψη. Τζίφος. Αφού τα τηλέφωνα δεν σταματάνε τα ρημάδια. Είναι το μόνιμο άλλοθί σου, για το κράξιμο που τρως από τους γονείς. Έχουν δίκιο και το ξέρεις. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά. Οι μέρες της ξεγνοιασιάς όμως φτάνουν στο τέλος. Τα κεφάλια μέσα. Και του χρόνου...
ΥΓ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με τη ζωή του καθενός δεν είναι καθόλου συμπτωματική…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου