Με αφορμή την παρέλαση της 25ης Μαρτίου

Μια… απάντηση
Όπως συμβαίνει σε κάθε παρέλαση, έτσι και σ’ αυτήν που έγινε το Σάββατο 25 Μαρτίου, πλήθος κόσμου συνέρευσε στους κεντρικούς δρόμους της Βέροιας για να την παρακολουθήσει. Βέβαια, ο κόσμος, αυτή τη φορά, δεν ήταν ιδιαίτερα πολύς, λόγω ίσως και των όχι και τόσο καλών καιρικών συνθηκών, αλλά η είδηση δεν είναι αυτή.
Εκείνο που αξίζει να αναφερθεί από την παρέλαση της Βέροιας είναι το γεγονός ότι μαζί μ’ ένα δημοτικό σχολείο της πόλης μας παρήλασε και ένα κορίτσι με ειδικές ικανότητες, σε καροτσάκι, μαθήτρια του συγκεκριμένου σχολείου! Υπερήφανη, καμαρωτή και ακμαία σκόρπισε ρίγη συγκίνησης στους εκατοντάδες θεατές της παρέλασης, δίνοντάς μας να καταλάβουμε την πραγματική σημασία του να είσαι «ωραίος ως Έλλην», και καταχειροκροτήθηκε απ’ όλους. Το νόημα αυτής της κίνησης του μικρού κοριτσιού πρέπει να μας κάνει όλους να καταλάβουμε το πόσο σημαντικό πράγμα είναι η απότιση φόρου τιμής σε εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα μας, για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Και ακόμη περισσότερο, η κίνησή της είναι μια απάντηση σε όσους θέλουν να ξεχάσουμε τους ήρωες και το ένδοξο παρελθόν, καταργώντας τις εθνικές επετείους και τις παρελάσεις. Αυτοί θα πρέπει να ντράπηκαν ιδιαίτερα βλέποντας το κορίτσι αυτό, αλλά και κάθε παιδί στην ελληνική επικράτεια με ειδικές ικανότητες, να παρελαύνει όλο καμάρι συναισθανόμενο τη μεγάλη σημασία της εθνικής μας απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό.

Το σχόλιό μου αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Μακεδονική" στο φύλλο της Τρίτης 28 Μαρτίου 2006.